Ciekawostki na temat świstaków

Świstak jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej zabawnych zwierząt, jakie istnieją i nie można go nie kochać. Zwierzę to jest pełne ciekawostek, które ujawnimy Wam poniżej.

Ciekawostki na temat świstaków

Podczas wędrówek po górskich szlakach, zwykle na wysokości około 2000 m n.p.m., nie tak rzadko można natknąć się na świstaka, nawet w parach lub małych grupach. Czasami można je zobaczyć w oddali, jako zabawny kłębek futra, który szybko i zwinnie biega między skałami lub na polanach, a potem szybko znika do swojego legowiska.

W najszczęśliwszych przypadkach można podejść nieco bliżej i zrobić wspaniałe zdjęcia, zwłaszcza na odcinkach dróg, gdzie świstaki są bardziej przyzwyczajone do obecności człowieka. Jednak tak samo jak w przypadku wszystkich innych dzikich zwierząt, świstaków nie należy w żaden sposób niepokoić ani straszyć, a przede wszystkim nie powinniśmy próbować podchodzić do nich z jedzeniem.

Występowanie

Zdecydowana większość świstaków żyje w górskich rejonach Eurazji i Ameryki Północnej, głównie w środkowych i zachodnich Alpach. Świstaki występują również w licznych ilościach w polskich górach np. Bieszczadach, biorąc za źródło portal https://www.infobeskidy.pl. Zwykle robią dziury w ziemi, które często znajdują się na skraju lasu i na polanach na dużych wysokościach.

Jak żyją świstaki?

Świstaki żyją w rodzinach: samiec, samica i ich młode. Dlatego w przypadku, gdy zobaczysz jednego z nich, powinieneś zachować czujność, ponieważ jest bardzo prawdopodobne, że w pobliżu zobaczysz inne. Są bardzo figlarne i uwielbiają przesiadywać na skałach wylegując się w słońcu.

Latem przemierzają góry w poszukiwaniu pożywienia, są wegetarianami, żywią się głównie trawami, pędami, korzeniami, kwiatami.

Świstaki rozmnażają się wczesnym latem, a mioty liczą zwykle od 2 do 5 szczeniąt. Jeśli zdarzy Ci się zobaczyć dwa walczące świstaki, powinieneś wiedzieć, że walczą, ponieważ jeden broni swojego terytorium przed sąsiadem.

Hibernacja

Skoro żyją na tak dużych wysokościach, to jak przeżywają zimę? Bardzo łatwo, bo zimę spędzają śpiąc, czyli hibernują. Latem robią zapasy jedzenia, które gromadzą w postaci tłuszczu w swoich ciałach, dzięki czemu mogą miesiącami nie jeść.

Następnie przygotowują zimową jamę, która w przeciwieństwie do letniej ma tylko jeden tunel wejściowy prowadzący do właściwej jamy, w której schroni się cała rodzina. W jednej jamie może przebywać do 10, a nawet 15 świstaków, a im większa grupa, tym większe szanse na przetrwanie zimna. Zazwyczaj hibernują od października do kwietnia i udaje im się przetrwać ostrą zimę dzięki zgromadzonym latem pokładom tłuszczu, obniżającym temperaturę ciała i znacznie redukującym bicie serca do zaledwie 5 uderzeń na minutę.